1- کربوکسیلیک اسیدها گروه عاملی کربوکسیل (COOH-) دارند.
2- جزء اسیدهای ضعیف هستند (یونش تعادلی) و برای آنها ثابت اسیدی تعریف می شود.
3- تا 5 کربن در آب محلول بوده و با افزایش زنجیر کربنی قسمت ناقطبی بزرگ شده و انحلال پذیری در آب کاهش می یابد.
4- با افزایش زنجیر کربنی متصل به گروه کربوکسیل، قدرت اسیدی کاهش می یابد.
5- ساده ترین آنها، متانوییک اسید (فرمیک اسید یا جوهر مورچه ) است.
6- نام آشناترین آنها، اتانوییک اسید (استیک اسید یا جوهر سرکه) است.
7- اتان دی اوییک اسید یا اگزالیک اسید، یک کربوکسیلیک اسید دو عاملی است.
8- اگزالیک اسید در ریواس و اسفناج وجود دارد و به جوهر ترشک هم معروف است.
9- اتصال گروه الکترون دهنده به کربوکسیل (مثل گروه آلکیل)، قدرت اسیدی آنها را کاهش می دهد.
10- اتصال گروه الکترون کشنده (مثل هالوژنها) قدرت اسیدی آنها را افزایش می دهد.
10- بنزوئیک اسید یک کربوکسیلیک اسید آروماتیک است که در تمشک و پوسته برخی درختان یافت می شود. و به عنوان نگهدارنده مواد غذایی استفاده می شود.
متشکرم