استخراج پتاسم نیترات از خاک گیاه سمی شوکران یا بیخ کوهی غنی از ماده سمی کنین (coniine) از خانواده آلکنویید هاست که ار این گیاه برای مسموم کردن سقراط استفاده شد این گیاه در خاک های غنی از نیترات رشد می کند که عموما به صورت کلسیم نیترات است. پس از هر خاکی که شوکران در آن رشد کرده باشد می توان از آن برای استخراج پتاسیم نیترات استفاده کرد بدین صورت که خاک را در آب داغ در ظرفی شسته و می گذاریم که ته نشین شود سپس آن را فیلتر می کنیم و مقداری خاکستر چوب به آن می افزاییم. به دنبال رسوب کلسیم کربنات ذرات ریز خاک که تشکیل کلویید داده اند نیز ته نشین می شود سپس با فیلتر کردن محلول و تبلور می توانیم پتاسیم نیترات را استخراج کرد.
تاثیر سم این گیاه، مستقیما بروی سیستم اعصاب بوده و پس از عوارضی چون حالت تهوع و لکنت زبان از طریق از کار افتادن سیستم تنفسی باعث مرگ می شود. مصرف بیش از نیم تا یک گرم از این گیاه، ابتدا عضلات ارادی را فلج می کند، سپس عضلات تنفسی سینه و در آخر عضلات دیافراگم فلج می شود و حالت اختناق عارض شده و موجب مرگ می شود.
خواص شوکران (طبیعت و خواص درمانی)
طبیعت گیاه شوکران گرم و خشک است. برخی از خواص درمانی این گیاه عبارتند از:
1- از این گیاه به عنوان مسهل در بیماری هایی مانند لقوه و خواب رفتن اعضاء بدن و دردهای مفصلی استفاده می شود.
2- برای معالجه سردردهای مزمن سوداوی مزاج که همراه با ناراحتی های فکر می باشد، مصرف این گیاه مفید میباشد. به این منظور، روزی دو مثقال از پودر خشک شده گیاه شوکران را در یک لیوان شیر بخیسانند و با هفتاد و پنج گرم سکنجبین بخورند و مدت هفت روز این عمل را انجام دهند.
3- از این گیاه در درمان سردرد و مالیخولیا (نوعی بیماری روانی است که مقدمه جنون بوده وشخص مبتلا به آن مرتب خیالات بد و ناپسند می کند) و مانیا (نوعی جنون است که بیمار به دیگران حمله میکند و آزار می رساند) بسیار مفید است.
4- در طب چینی و هندی از گیاه شوکران به صورت استعمال خارجى براى درمان ناراحتى هاى جلدى و گرفتگى هاى غدد و سرطان استفاده مى کنند. هچنین این گیاه را به عنوان داروى ضد اسپاسم، آرام بخش، ضد هاری و ضد کزاز مى شناسند.
5- استفاده از گیاه شوکران برای درمان و کنترل آسم، سیاه سرفه، سرفه هاى شدید و بیشتر اختلالات عصبى سودمند است.