پژوهش جدیدی که در آمریکا انجام شده، این نگرانی را ایجاد کرده است که بسیاری از جوهرهای خالکوبی، حاوی مواد شیمیایی هستند که ممکن است برای سلامتی انسان مضر باشند.
پژوهشگران با تجزیه و تحلیل حدود ۱۰۰ جوهر خالکوبی که در حال حاضر مورد استفاده قرار می‌گیرند، دریافتند که بسیاری از جوهرها حاوی مواد شیمیایی احتمالا مضر هستند که در فهرست مواد تشکیل‌دهنده آن‌ها اعلام نشده است.
براساس اعلام سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، خالکوبی در حوزه کار‌های آرایشی قرار دارد؛ این بدان معناست که جوهرهای مورد استفاده، نیازی به تایید این سازمان ندارند و هیچ مقرراتی از سازنده نمی‌خواهد که حتی مواد تشکیل‌دهنده جوهر خالکوبی را فهرست کند.
هنگامی که سویرک، پژوهشگر ارشد این پروژه و همکارانش شروع به بررسی کردند، به سرعت متوجه شدند که بیشتر ارائه‌دهندگان خالکوبی دقیقا نمی‌دانند که در جوهرهای مورد استفاده آن‌ها چه چیزی وجود دارد. همچنین، مشخص شد که بسیاری از شرکت‌های سازنده این جوهرها، رنگدانه‌هایی را برای منسوجات تولید می‌کنند.
پژوهشگران با استفاده از روش‌هایی مانند “طیف‌سنجی تشدید مغناطیسی هسته‌ای” (NMR spectroscopy) و “طیف‌سنجی رامان” (Raman spectroscopy) تلاش کردند تا بفهمند که دقیقا چه چیزی در این جوهرهای خالکوبی وجود دارد. در مرحله مقدماتی پژوهش، حدود ۱۰۰ جوهر خالکوبی مورد بررسی قرار گرفتند و به گفته سویرک، در هر جوهری که بررسی شد، شگفتی‌هایی وجود داشت. وی افزود: هر بار که یکی از جوهرها را بررسی می‌کردیم، نکته عجیبی را می‌یافتیم. به عنوان مثال، ۲۳ جوهر مختلف که تا به امروز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌اند، رنگ حاوی “ترکیب آزو” (Azo compound) را نشان می‌دهند.
رنگ‌های حاوی آزو عموما ایمن در نظر گرفته می‌شوند و در محصولات تجاری گوناگون، از فرش گرفته تا منسوجات مورد استفاده قرار می‌گیرند. برخی از انواع رنگ‌های آزو نیز در محصولات غذایی استفاده می‌شوند. با وجود این، اشعه ماوراءبنفش یا باکتری‌ها می‌توانند این رنگدانه‌ها را به مولکول‌هایی تبدیل کنند که سرطان‌زا هستند.
تجزیه و تحلیل جوهرها نشان داد که حدود نیمی از این محصولات، حاوی نانوذراتی کوچکتر از ۱۰۰ نانومتر هستند. ذرات به این کوچکی به احتمال زیاد به سایر قسمت‌های بدن منتقل می‌شوند. پژوهشی که در سال ۲۰۱۷ انجام شد، نشان داد که نانوذرات موجود در جوهر خالکوبی را می‌توان در غدد لنفاوی افراد پیدا کرد. سویرک گفت: این یک موضوع نگران‌کننده است. ذراتی به این اندازه می‌توانند از غشای سلول عبور کنند و شاید به بروز آسیب منجر شوند.
با وجود نتایج به دست آمده، این پژوهش هنوز در مراحل اولیه خود به سر می‌برد.