پژوهشگران دانشگاه کمبریج از نانوساختار‌های« DNA» برای ایجاد طعمه‌های نانویی استفاده کردند، این طعمه‌ها می‌تواند پیش پای چندین ویروس مختلف قرار گرفته و آن‌ها را با کمک نوعی حسگر نانوحفره‌ای شناسایی کند. عفونت‌های دستگاه تنفسی به‌عنوان یکی از مهمترین دلایل مرگ در سراسر جهان شناخته شده است.
چندین عفونت ویروسی علائم مشابهی را نشان می‌دهد و تمایز بالینی بین آن‌ها چالش برانگیز است. با این حال، تشخیص درست این عفونت‌ها برای ارائه بهترین درمان برای بیماران بسیار مهم است.
به تازگی، محققان دانشگاه کمبریج بر توسعه یک روش نوآورانه بر اساس نانوساختار‌های DNA تمرکز کرده‌اند، که می‌تواند همزمان ویروس‌های تنفسی و انواع آن‌ها را در کمتر از یک ساعت تشخیص دهد.
حدود ۶۵ ٪ از عفونت‌های ویروسی به‌طور نادرست به‌عنوان ذات‌الریه تشخیص داده می‌شوند، و تقریباً ۹۵ ٪ از بیماران تشخیص داده شده از درمان‌های ضدمیکروبی غیر ضروری استفاده می‌کنند. کرونا نیز مزید بر علت شده تا دانشمندان به دنبال روشی دقیق‌تر برای شناسایی این نوع عفونت‌ها باشند.
برخی از روش‌های مورد استفاده برای شناسایی انواع ویروسی شامل واکنش زنجیره‌ای رونویسی و رونویسی کمی معکوس (qRT-PCR) و به دنبال آن توالی‌یابی مولکولی است. اگرچه روش‌های تشخیصی مبتنی بر واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) معمولاً برای شناسایی اسید‌های نوکلئیک از نمونه‌های زیستی پیچیده استفاده می‌شود، اما محدود دارند. بنابراین، نیاز فوری به یک روش تشخیصی جدید برای تشخیص ویروس‌ها و همچنین انواع آن‌ها در کاهش حجم نمونه وجود دارد. به تازگی، روش‌های مبتنی بر فناوری نانو، مانند حسگری نانوحفره‌ای، برای تشخیص ویروس استفاده شده است.
این روش می‌تواند بین چندین گونه اسید نوکلئیک بر اساس نانوساختار DNA منحصر به فرد مهندسی شده تمایز قائل شود. این نانوساختار‌های DNA پتانسیل زیست حسگری چند برابری را دارند. دانشمندان با هدف غلبه بر محدودیت‌های تشخیصی فوق از یک رویکرد مبتنی بر فناوری نانو استفاده کردند. این روش مبتنی بر یک نانوطعمه DNA است که می‌تواند همزمان ویروس‌های تنفسی و انواع آن‌ها را تشخیص دهد.
روش تشخیص بر اساس بدست آوردن نمونه‌های سواب از بیماران، به دنبال آن استخراج اسید نوکلئیک و برش RNase H قابل برنامه‌ریزی RNA ویروسی است. در این روش، اهداف RNA عمدتاً از طریق الیگونوکلئوتیدها، یک DNA تک رشته‌ای انتخاب می‌شوند، که می‌تواند به یک منطقه خاص ژنوم ویروسی متصل شود.
پس از آن، RNase H برای هضم دنباله RNA در RNA: DNA هیبرید‌های DNA استفاده شده و RNA هدف میانی را آزاد می‌کند، که با استفاده از اتصال خاص توالی به نانوطعمه مشخص می‌شود. نانوطعمه DNA مهندسی شده ژنتیکی حاوی پنج سایت اتصال است که می‌تواند به اهداف RNA متصل شود. این نانوطعمه با یک داربست DNA تک رشته‌ای وچند الیگونوکلئوتید مونتاژ می‌شود. یک انتهای این ساختار حاوی منطقه حسگری است.
یک حسگر DNA نانوحفره‌ای می‌تواند این نانوطعمه را بر اساس جابجایی ولتاژ آن تشخیص می‌دهد. نانوطعمه با بار منفی، از طریق یک دهانه باریک، به سمت یک الکترود با بار مثبت در یک محلول الکترولیت حرکت می‌کند و باعث تغییر در جریان می‌شود که این تغییر به صورت یک امضا برای شناسایی هدف قابل استفاده است.