آب باران محتوی ترکیبات شیمیایی پِروپلی فلوروآلکیل (PFAS) است، خانواده بزرگی از مواد شیمیایی مصنوعی هستند که در طبیعت وجود ندارند. گفتنی است ترکیبات PFAS همچنین تحت نام «مواد شیمیایی ماندگار» هم شناخته می‌شوند چرا که این مواد به شکل طبیعی در محیط زیست تجزیه نمی‌شوند. پژوهش مورد بحث نیز نشان داده که مواد مذکور به شکل جهانی در جو زمین گسترش یافته‌اند و اکنون حتی در باران یا برف دورترین نقاط زمین نیز موجود هستند.
این مواد دارای خاصیت نچسبی و لکه ناپذیری هستند و به همین خاطر در بسته بندی‌های مواد غذایی، لوازم الکترونیکی، لوازم آرایشی و ظروف آشپزی مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما محققان دانشگاه استکهلم امروزه این مواد را در آب باران در اقصی نقاط سیاره زمین و حتی در جنوبگان، یافته‌اند در نتیجه هیچ گریزی از مواد شیمیایی ماندگار در سطح کره زمین نیست.
بر اساس مطالعات انجام شده این مواد شیمیایی خطرات بسیاری را برای سلامتی انسان در پی دارند و طبق اعلام مرکز پیشگری و کنترل بیماری‌های آمریکا، قرار گرفتن در معرض این مواد شیمیایی می‌تواند خطر ابتلا به سرطان، آسیب‌های کبدی، مشکلات باروری، آسم، اختلالات تیروئیدی و مشکلات رفتاری در کودکان را افزایش دهد. درحالی که عده دیگری معتقدند هیچ گونه تاثیر منفی در رابطه با استفاده از این مواد بر سلامت انسان اثبات نشده است. با این وجود و بر اساس نتایج بدست آمده از تحقیقات اخیر برخی خواستار وضع محدودیت‌های شدیدتری علیه استفاده از ترکیبات پِروپلی فلوروآلکیل هستند.
علت این امر نیز به خاطر وجود ترکیبات فلوئور (Fluorine) در این مواد است، این ترکیبات در ساخت پلاستیک‌های مورد نیاز برای تفلون به کار می‌روند و یا به صورت فلوئورید سدیم در حشره‌کش‌ها و بسیاری از محصولات دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند و علاوه بر زیان‌های ذکر شده همچنین قادرند برای زنان باردار مشکل ایجاد کنند، سطح کلسترول را بالا ببرند و سیستم ایمنی را مختل کنند.
براساس دستورالعمل ایمنی آمریکا در استفاده از ترکیبات پِروپلی فلوروآلکیل در آب آشامیدنی، آب باران در سراسر دنیا برای آشامیدن مناسب نیست. اگرچه در دنیای صنعتی کنونی، ما از آب باران برای نوشیدن استفاده نمی‌کنیم، اما بسیاری از مردم آن را برای نوشیدن مناسب می‌دانند، چرا که باران سرچشمه منابع آب آشامیدنی ماست.