یک روانشناس بالینی به نام تیشا اوانز که مطبش در شهر سانفرانسیسکو قرار داره یعنی شهری که به طور متوسط ۶۷ روز سال بارانیه میگه وقتی که هوا تاریک و دلگیرتر میشه، قطعا بعضی افراد بیشتر مستعد داشتن احساس تنهایی یا پایین بودن انرژی هستن. این تغییرات احساس مثل داشتن حس غم و اندوه و یا حتی کاهش عزت نفس زمانی که هوای بیرون از خانه بارانی هست، معمول تره. حالا اگر با این هوای بارانی متوجه تغییری در خلق و خوی خودمون شدیم چه کاری میتونیم انجام بدیم؟ اوانز در ادامه میگه: اگر وسوسه شدین که چراغ های خونه رو خاموش کنین و داخل رختخوابتون دراز بکشین، این کار رو نکنین و در عوض چراغ ها رو روشن کنین! چون نور می تونه میزان ترشح سروتونین که به عنوان هورمون “جاری کننده احساس خوب” هم شناخته می شه رو بالا ببره و حالتون رو بهتر کنه.
اوانز پیشنهاد می کنه که اگر تصمیم گرفتین داخل خونه بمونین، باز هم فعالیت های لذت بخشی که احساس خوبی رو در شما به وجود میاره مثل تماشای فیلم های کمدی، بازی کردن و انجام کارهای هنری یا کتاب خوندن رو دنبال کنین.
جولیا سامتون یک عصب روانپزشک که از روش نور درمانی بر روی بیمارانش استفاده می کنه، این توصیه رو کامل تر کرده و در تایید این پیشنهاد که مردم بهتره در روزهای بارانی به فضای بیرون رفته و پیاده روی کنن؛ میگه: اگر چه هوا تاریک و بی نور به نظر می رسه، اما اگر بیرون برین همچنان می تونین در معرض اشعه ماورای بنفش که به تنظیم ریتم شبانه روزی بدن و تقویت خلق و خو کمک می کنه، قرار بگیرین. از فعالیت های دیگه ای که می تونه در تغییر حال بد نقش داشته باشه، ورزش کردن هست که باعث افزایش میزان ترشح اندورفین، که جز هورمون های آرامش بخش در بدن هست می شه و تاثیر مثبتی بر خلق و خو داره. اوانز نکته پایانی در این مورد رو اینطوری بیان می کنه: در هوای بارانی، سعی کنین خودتون رو منزوی و تنها نکنین وقتی مردم تنها هستن، ممکنه اوضاع رو سخت تر و بدتر از چیزی که واقعا هست، حس کنن. پس به جای فرار از باران و در خانه موندن، سعی کنین با دیگران ارتباط برقرار کنین تا علی رغم هوای تاریک و غم افزا، حال شما آفتابی و خوب باقی بمونه!