در تعریف عطر می‌توان گفت که عطر مجموعه‌ای از مواد خوشبوکننده به همراه یک حلال مناسب است. اجزای اصلی یک عطر را حلال یا حامل، ماده خوشبوکننده، و مواد تثبیت‌کننده تشکیل می‌دهند.
اتیل الکل بسیار خالص به همراه مقدار کم یا زیاد آب ازجمله حلال‌های پرکاربرد برای نگهداری مواد معطر است. میزان آب بر طبق انحلال‌پذیری روغن‌های مورد استفاده تعیین می‌شود. این حلال به‌دلیل فراریت بالا پخش بویی را که حامل آن است آسان می‌سازد. اتیل الکل تاثیر سویی بر پوست ندارد و واکنش خاصی نیز با مواد حل‌شونده نمی‌دهد.
برای حفظ بوی مطلوب یک عطر باید از فراریت اجزای سازنده آن به‌طور جداگانه و با سرعت‌های متفاوت جلوگیری کرد. تثبیت‌کننده‌ها به سه دسته تقسیم می‌شوند:
• ترشحات حیوانی، مانند مشک و عنبر
• محصولات رزینی که بر اثر آسیب‌دیدگی یا به‌طور طبیعی از گیاهان خاصی ترشح می‌شوند، مانند بنزویین و صمغ یا ترپن‌ها
• روغن‌های اسانسی که خوشبو هستند و نقطه جوش بالا دارند، مانند مرموک و صندل.
به هر نانوذره‌ای که دارای یک پوسته و یک فضای خالی جهت قرار دادن مواد مورد نظر در داخل آن باشد نانوکپسول گفته می‌شود. نانوکپسول‌ها می‌توانند در قرار دادن مایعات در محفظه‌های نانومتری، بسته‌بندی نانوذرات، جلوگیری از تماس ترکیب‌های فعال شیمیایی با بافت‌های داخلی بدن، ایجاد محافظت محیطی و سازگاری با مواد دیگر و آسان کردن کار با نانومواد کاربرد داشته باشند. انواع گوناگونی از نانوکپسول‌ها وجود دارند که معروف‌ترین آن‌ها نانوکپسول‌های امولسیونی و نانوکپسول‌های پلیمری هستند. نانوکپسول‌های امولسیونی از مولکول‌های سورفکتانت، مانند فسفولیپیدها که از یک طرف آبدوست و از طرف دیگر آبگریز هستند، تشکیل می‌شوند. برای ساخت نانوکپسول‌های پلیمری از پلیمرها استفاده می‌شود. فرایند اصلی ساخت این نانوکپسول‌ها پلیمریزاسیون امولسیونی است. نانوکپسول‌های پلیمری، برخلاف نانوکپسول‌های امولسیونی، با پیوند‌های کووالانسی قدرتمندی به یکدیگر می‌چسبند و از استحکام خاصی برخوردارند. نانوکپسول‌ها می‌توانند آبدوست یا آبگریز باشند. این خاصیت سبب می‌شود که رفتار کاملاً هوشمند داشته باشند، به این معنا که نانوکپسول‌های آبدوست می‌توانند در آب حل شوند و نانوکپسول‌های آبگریز می‌توانند در چربی حل شوند و در آب حل نشوند. از نانوکپسول‌های امولسیونی می‌توان به‌طور گسترده در صنایع آرایشی، دارورسانی، و برای رهایش کنترل‌شده و تاخیری عطر، ادکلن، و آفت‌کش‌ها استفاده کرد.
تاریخ دانش بشر پدیده‌های متعدد و فراوانی را در صفحه خود جای داده است. ورود فناوری نانو به صنعت نساجی و صنعت عطر و ادکلن‌سازی سبب تغییرهای شگرفی در این صنایع خواهد شد. توانایی کپسوله کردن مواد در مقیاس نانو و کاربردشان در صنایع تحولات بنیادینی ایجاد می‌کند. درواقع، یافتن نانوکپسول‌های مناسب برای کاربرد‌های ویژه می‌تواند توانایی این نانوحامل‌ها را آشکار کند. دانستن اینکه فناوری نانو تا چه اندازه می‌تواند در عرصه صنعت عطرسازی پیش برود نیازمند صبر و حوصله است. باید دید آیا این نوآوری در صنعت مورد استقبال قرار می‌گیرد یا اینکه مردم شیشه‌های متنوع و زیبای عطر و ادکلن خود را بر منسوجات معطر ترجیح می‌دهند.