سیلیکاژل در جنگ جهانی اول برای جذب سطحی بخار آب و گاز موجود درون ماسک گاز اشک آور استفاده شده است. روش سنتز این ماده نخستین بار توسط پروفسور و شیمی‌دان والترپاتریک در دانشگاه جان هاپکینز بالتیمور در سال 1919 ثبت شده‌است.
این ماده در جنگ جهانی دوم برای محافظت لوازم ارتشی از آسیب رطوبت، خشک نگه داشتن پنی سیلین و به عنوان کراکینگ کاتالیزوری سیال بستر برای محافظت از سوخت‌های با عدد اکتان بالا استفاده شده است.