۱- کربوکسیلیک اسیدها گروه عاملی کربوکسیل (COOH-) دارند.
۲- جزء اسیدهای ضعیف هستند (یونش تعادلی) و برای آنها ثابت اسیدی تعریف می شود.
۳- تا ۵ کربن در آب محلول بوده و با افزایش زنجیر کربنی قسمت ناقطبی بزرگ شده و انحلال پذیری در آب کاهش می یابد.
۴- با افزایش زنجیر کربنی متصل به گروه کربوکسیل، قدرت اسیدی کاهش می یابد.
۵- ساده ترین آنها، متانوییک اسید (فرمیک اسید یا جوهر مورچه ) است.
۶- نام آشناترین آنها، اتانوییک اسید (استیک اسید یا جوهر سرکه) است.
۷- اتان دی اوییک اسید یا اگزالیک اسید، یک کربوکسیلیک اسید دو عاملی است.
۸- اگزالیک اسید در ریواس و اسفناج وجود دارد و به جوهر ترشک هم معروف است.
۹- اتصال گروه الکترون دهنده به کربوکسیل (مثل گروه آلکیل)، قدرت اسیدی آنها را کاهش می دهد.
۱۰- اتصال گروه الکترون کشنده (مثل هالوژنها) قدرت اسیدی آنها را افزایش می دهد.
۱۰- بنزوئیک اسید یک کربوکسیلیک اسید آروماتیک است که در تمشک و پوسته برخی درختان یافت می شود. و به عنوان نگهدارنده مواد غذایی استفاده می شود.
متشکرم